وحدت ملی وجود ندارد، یا چشمان ما ضعیف است

در یک دهه اخیر و علی الخصوص در این روز ها یکی از مخرب ترین و منفی ترین شعار ها و بحث هاییکه در محافل رسمی و غیر رسمی ، دولتی و غیر دولتی از آن سخن گفته می شود، بحث عدم وجود وحدت ملی است. اما نکته ای قابل بحث این است که بسیاری از بزرگان ما اعتقاد دارند، که وحدت ملی در افغانستان وجود نداشته و ندارد. اما اعتقاد ما چیز دیگری است، ما متعقد هستیم که وحدت ملی هم در افغانستان وجود داشته و هم اینک نیز وجود دارد. ما به حرف های عوام فریبانه و بی اساس کاری نداریم و ناامید از دیوار های بسیار سستی که در همین مدت کوتاه کشیده اند، نیستیم. چرا که ما قبل از آنکه وحدت ملی را از دریچه نگاه و تحلیل های عاملان قدرت و سیاست بازان بررسی کنیم، بیشتر به مردم ، جامعه و رشته های بسیار نامریی پیوند آنان تکیه میکنیم، رشته هایی که بدون تردید در بین ٩٠ فیصد مردم ، چه پشتون ها ، چه تاجک ها ، چه هزاره ها ، چه اوزبیک ها ، چه بیات ها و ... مشترک است. زیرا آرمانها ، آرزو ها ، درد ها ، غم ها و شادی های ٩٠ فیصد از یک جنس و از یک رنگ هستند ، و درد اکثر آنها غم نان ، غم مسکن ، اندوه صحت عامه ، بیکاری ، سرگردانی ، استبداد، ناامنی و ... میباشد. ما این حق را نداریم که این درد های مشترک را نادیده بگیریم ، و به بها و بهانه ی قدرت طلبی بسیاری از رهبران فرصت طلب خود مان شعار عدم وجود وحدت ملی را سر بدهیم و خواسته های خود مان را به نام آرزو های مردم فریاد زنیم.

باور کنید، مردم در بطن جامعه هیچ مشکلی ندارند، مشکل بر سر قدرت طلبی رهبران ما در بالای هرم قدرت است. وحدت ملی وجود دارد، یا دیده ها ناتوان است و یا بقای بسیاری از قدرتمندان در عدم وجود وحدت ملی است.

محمد حامد "همتی "