از دیدگاه های قومی تا وحدت ملی
ملت رنجدیده مان سه دهه جنگ ، خونریزی ، ویرانگری ، تبعیض و تعصبات کورکورانه را پشت سر گذاشته ، و در دهه هشتاد وارد صحفه ای جدید از تاریخ کشور شدند و به گمان بسیاری از هموطنان مان هیاهو و جنجال ها جای خود شان را به عشق ها و اندیشه ها سپرده اند و میدان و سنگر تفنگ ، مبدل به رزمگاه قلم و اندیشه شده است و بستری سالم و تندرست برای رشد ، توسعه ، دموکراسی و سازندگی فراهم آمده است. اما رویداد ها ، برخورد ها و نگاه های قومی ، واقعیت های ملموس اجتماعی ، اقتصادی ، سیاسی و فرهنگی نمودار های دیگری را رسم می کنند که تأسف برانگیز و نا امید کننده هستند. زیرا هنوز برخلاف پندار و شعار های بسیاری از بزرگان سیاست پیشه و سیاست پیشگان بزرگ، بستر فرهنگی ما آبستن حوادث ناگوار کننده ای هستند که میتوانند هم نقضی برای دموکراسی باشند و هم سد های برای رشد و توسعه سیاسی ، فرهنگی و اقتصادی.
هنوز قدرت طلبی ها زیر شعار دموکراسی عرصه را برای فرهنگ ملی و وحدت سیاسی ملت ما تنگ کرده اند. هنوز افغانستان در تب سوزنده غوغا سالاری و قوم پرستی میسوزد. هنوز بنیان ها و ساختار های ذهنی بسیاری از ما نتوانسته است هم سو و هم گام با خواسته ها و آرزوی های بر حق مردم باشد. هنوز فرهنگ ، سیاست و آرمانهای ملی ما زیر پای خواسته های غیر واقعی یک عده سیاست پیشه گان بی مسئولیت میگردد و هنوز نخبگان سیاسی مان با تکیه بر شعار های مستبدانه و قدم پرستانه خود حقوق سیاسی ما را زیر پا میگذارند و باعث حیف ومیل شدن سرمایه های ملی و معنوی ما می شوند.
در کشوریکه به ارزش ها از دید قومیت نگریسته شود ، برای منافع قومی نسبت به منافع عمومی و ملی ارجعت داده شود، در کارخانه ای انسان سازی اش ، در عالی ترین مرکز تعلیمی و تحصیلی اش تبعیض های قومی بیداد کند ، در خانواده ای ورزش اش گرایشات قومی حاکم باشد و فعالان فرهنگی و مدنی اش از اندیشه قومی و مذهبی برخودار باشند ، چگونه میتوان به سوی رشد، سازندگی و وحدت ملی رفت. ما باید بدانیم که با استبداد ، قوم پرستی و تفنگ نمیتوان به پیشواز رشد، توسعه ، سازندگی ، وحدت ملی و دموکراسی رفت. به جان هر کی که دوست دارید قسم ، بگذارید وطن مان در هوای تازه ای تفاهم ملی و وحدت ملی چند صباحی را نفس بکشد.
محمد حامد "همتی "
