کلبه درد

درد دلهای از یک جوان افغان

کلبه درد

درد دلهای از یک جوان افغان

جامعه مدنی در ولایت غزنی !


جامعه مدنی مانند سایر مولفه های اساسی دمواکراسی در ولایت غزنی با ابهام ها و دشواری های زیادی مواجه بوده است.

با وصف اینکه ده ها نهاد اجتماعی در این راستا فعالیت دارند, اما نتوانسته اند که معنی اساسی جامعه مدنی را افاده کنند که دلیل عمده آن عدم آگاهی به ظاهر فعالین مدنی ولایت غزنی از ارزش های اساسی دمواکراسی و وطایف جامعه مدنی میباشد.

نهاد های جامعه مدنی در راستای توسعه مدنی و سیاسی و دمواکراتیک شدن یک جامعه نقش بسیار مهم و اساسی داشته و همچنان در راستای انکشاف آگاهی مدنی و سیاسی و ترویج ارزش های مدنی نقش بارز دارند.

این نهاد های مدنی است که سیاست دولت را در میان مردم آورده و آنرا مردمی می سازند و نظرات مردم را به مقامات تصمیم گیرنده و اجرایی انتقال داده و روابط مردم با حکومت را مستحکم می سازند. اگر نهاد های مدنی در وساطت دولت و مردم قرار نداشته باشند نظام دمواکراتیک شکل نخواهد گرفت.

ما متاسفانه در ولایت غزنی شاهد هیچ نوع فعالیت های مدنی در طول یک دهه گذشته نبوده ایم . ما شاهد یک نامه سرگشاده به والی غزنی و یا یک تجمع و گردهمایی که هدفش مخاطب قرار دادن والی غزنی و یا مقامات بلند پایه محلی باشند, نبوده ایم.

با وجودیکه نهاد های مدنی می توانند از طریق گردهمایی ها و ارسال نامه های باز به مقامات حکومتی در سیاست های دولت مداخله نموده و سیاست های دولت را تائید و تقویت و یا مورد انتقاد قرار دهند. اما در این ولایت تا اکنون هیچ نوع حرکت مدنی صورت نگرفته است که نماینگر موجودیت جامعه مدنی در غزنی بوده باشد.

در ولایت غزنی ما شاهد فعالیت های تعدادی از نهاد های اجتماعی هستیم که مانند نهاد های جوامع کمونستی و سوسیالسیتی در ظاهر نهاد مدنی و در اصل پیرو سیاست های حکومت بوده و یک جانبه از سیاست های حکومت دفاع می کنند که به این چنین نهاد ها نمیتوان نهاد های مدنی گفت.

    بااحترام

 محمد حامد همتی  

رهبران ما

سران حکومت و رهبران ما که تکیه بر اریکه قومی و مذهبی زده اند و با خون ملت بلند منزل ها را ساخته و در موتر های ضد مرمی می گردند و سرمایه هایشان بانک های جهانی را بند انداخته است، آیا می دانند که مردم افغانستان در چه حال بسر میبرند ؟ آیا میدانند که هر شب به چه تعداد اطفال معصوم گرسنه می خوابند ؟ آیا میدانند که چقدر جوان بخاطر بی کاری دچار مریضی روانی شده اند ؟ آیا میدانند که به چه تعداد مادران بخاطر تغذیه اطفال خود جسم فروشی می کنند ؟ آیا میدانند که به چه تعداد جوان هر روز قربانی سیاست های آنها میگردند ؟
اما یک موضوع را باید بدانند که روزی برای این همه بی تفاوتی ها و بی عدالتی ها در پیشگاه آفریدگار هر دو جهان جوابگو بوده و مجازات خواهند شد.