سران حکومت و رهبران ما که تکیه
بر اریکه قومی و مذهبی زده اند و با خون ملت بلند منزل ها را ساخته و در
موتر های ضد مرمی می گردند و سرمایه هایشان بانک های جهانی را بند انداخته
است،
آیا می دانند که مردم افغانستان در چه حال بسر میبرند
؟ آیا میدانند که هر شب به چه
تعداد اطفال معصوم گرسنه می خوابند ؟ آیا میدانند
که چقدر جوان بخاطر بی کاری دچار مریضی روانی شده اند ؟
آیا میدانند که به چه تعداد مادران بخاطر تغذیه اطفال خود جسم فروشی
می کنند ؟ آیا میدانند که به چه تعداد جوان هر روز قربانی سیاست
های آنها میگردند ؟
اما یک موضوع را باید بدانند که
روزی برای این همه بی تفاوتی ها و بی عدالتی ها در پیشگاه آفریدگار هر دو
جهان جوابگو بوده و مجازات خواهند شد.